× Zoom

Waarom deze site gemaakt is

Waarom mijn aandacht voor voeding en gedrag?

HIGH LIGHTS:

- Als je vermoedt dat je kind druk en depri wordt van voeding wil je al snel meer weten
- De informatie is erg verspreid en soms ook tegenstrijdig
- Op deze site krijgen de betrokkenen het voordeel van de twijfel


Direct naar paragraaf:

Behoefte om meer te weten

Als je ontdekt dat je kind flink op bepaalde additieven en andere stoffen reageert en je via die ervaring ontdekt dat je zelf ook niet alles verdraagt, ontstaat er vanzelf de behoefte om hier meer van te weten te komen. Niemand zal het vreemd vinden dat als die reacties heftig zijn en de artsen er ook niets mee kunnen, die behoefte al snel in een noodzaak verandert.

Vandaar dat ik me vanaf 1989, toen duidelijk werd dat er een duidelijke relatie was tussen wat werd gegeten en hoe werd gereageerd, heb verdiept in de relatie voeding en gedrag. Eerst als lid van een landelijke vereniging en later als actief lid en weer later als bestuurslid. Behalve dat ik jaren als contactpersoon voor de vereniging aan de telefoon heb gezeten heb ik voor deze vereniging ook, voornamelijk op basisscholen, een 70-tal lezingen over dit onderwerp gegeven.

Ik merkte in de tijd dat de website tot stand kwam (2013) dat het nog steeds moeilijk was gerichte informatie over de relatie voeding en gedrag op het internet te vinden. Daarom leek het mij een goed idee de opgedane kennis en ervaring, gecombineerd met de kennis die op het internet aanwezig is, in één website samen te brengen. Gelukkig is er nu wel meer informatie te vinden, maar nog steeds gespreid over vele verschillende websites.
Eén ding valt me daarbij op en dat vind ik best ernstig: er is een mix ontstaan tussen de informatie over hyperactiviteit en ADHD waarbij het accent verschoven is naar ADHD. Op zich is daar niets mis mee maar het heeft er toe geleid dat men hyperactiviteit is gaan gelijkstellen aan ADHD en dat is zeker niet terecht.
Hyperactiviteit kan deel uitmaken van AD(H)D. Daar staat immers die derde letter "H" voor maar wat je op veel (ADHD) sites ziet gebeuren is dat men begint met het benoemen van hyperactiviteitsklachten en dan ongemerkt overgaat op andere kenmerken van ADHD en dan concludeert dat die andere kenmerken niet met een dieet verdwijnen, dus dat een dieet niet werkt.
Dat nu is een onterechte, op zijn minst een verwarrende conclusie.
Als eerste moet vastgesteld worden dat elk individu anders is (andere genensamenstelling heeft) en dus ook anders kan reageren.
In grote lijnen kan men echter stellen dat als er sprake is van hyperactiviteit, het zinvol kan zijn om naar de voeding te kijken waarbij het weglaten van de meest verdachte additieven en natuurlijke producten kan leiden tot vermindering van het hyperactieve gedrag waarbij men niet moet verwachten dat ook de andere aspecten van ADHD zullen verdwijnen.
Volgens de RED studie is daar een veel gerichtere aanpak voor nodig

Steeds meer mensen gaan, als ze problemen ervaren, op het internet zoeken om een verklaring en liefst oplossing voor hun problemen te vinden. Het zou mooi zijn als ze dan een site vinden waar veel informatie over hun onderwerp bij elkaar staat. Voor veel aandoeningen is dat ook het geval.
Als je iets wilt weten over bv. ziekten van hart, longen, nieren en noem maar op, is er grote kans dat je een site vind waar je de meeste aspecten van deze aandoening terug vindt.
Zo niet over de relatie voeding en gedrag.

inhoud

De informatie is erg gespreid

Als je hiervoor op het internet gaat zoeken, vind je weliswaar vele links die gaan over voeding en gedrag, maar veel links geven dezelfde of wat aangepaste informatie over publicaties die er, bv. recentelijk, zijn gedaan. De informatie is ook erg verspreid. De informatie moet als het ware bij elkaar gesprokkeld worden.

Daar probeert deze site aan tegemoet te komen.
Juist omdat men zich zo voorzicht probeert uit te drukken, wordt onbedoeld de suggestie gewekt, dat het allemaal wel mee valt. Zie bv. (2010/RIVM_Magazine_nr_2_juni_2010). Inhoudelijk is er niets mis met dit artikel. De wetenschap onderzoekt immers en zegt nee tot het ja bewezen is. Het gevolg kan echter wel zijn dat je onbedoeld en daarmee soms ook ten onrecht van deze weg wordt afgebracht. En anderen nemen die informatie vaak zonder nuancering over: (Gezondheid.be)br /> De medische wereld reageert vaak zo afwijzend dat je soms het gevoel krijgt dat het zelfs niet waar mág zijn.

Ook is er vaak geen eenduidigheid: Food-Info.net van de uni van Wageningen schrijft bv dat smaakversterkers veilig zijn (Food-Info.net) en Stichting Voedsel Allergie schrijft "Alleen van Ve-tsin (glutamaat, E621) en sulfiet is aangetoond dat het een overgevoeligheidsreactie kan veroorzaken." (Stichting Voedsel Allergie). Men is het blijkbaar niet met elkaar eens. Dit is slechts één van de vele voorbeelden waarin nog niet is uitgekristalliseerd hoe het nu werkelijk zit en het zal ook nog wel enige tijd duren voordat dit wel duidelijk wordt.

Het is dan ook niet de opzet van deze site om op eensgezindheid en duidelijkheid te wachten of uitgebreide wetenschappelijke discussie weer te geven.

inhoud

Betrokkene krijgt hier voordeel van de twijfel

I.p.v. de wetenschap krijgt op deze site de betrokkene het voordeel van de twijfel.

Ook is het jammer dat onderzoeksresultaten vaak zo verkeerd geïnterpreteerd worden:
Als je onderstaande links bekijkt, ben je snel overtuigd dat bv additieven geen rol spelen.
Gezondheid.be: onmogelijk een eensluidende conclusie te geven
Adhdenvoeding.nl: Het komt niet door de kleurstoffen!

Als je een onderzoek doet naar additieven en je laat alleen de kleurstoffen weg, zul je inderdaad meestal weinig verbetering vinden. Reden is dat er behalve kleurstoffen meestal nog een aantal andere stoffen zijn waarop, of in combinatie met, gereageerd wordt. Voor een goede test moet je het "Few Foods Diet" enkele weken volgen en vervolgens weer met verdachte stoffen provoceren. Dan blijkt dat resultaten er anders uit kunnen zien: "Onderzoek heeft aangetoond dat tartrazine (E102) in combinatie met benzoëzuur (E210) bij 79% van de kinderen hyperkinetisch (hyperactief) gedrag veroorzaakte." Uit: E=Eetbaar. [1]

Wat er nog meer fout kan gaan in bovenstaande artikelen is het feit dat men als lezer gemakkelijk twee zaken door elkaar haalt: hyperactief gedrag en ADHD. Het gaat in de aangehaalde links immers om de groep ADHD'ers. Het is nl niet zo dat je ADHD moet hebben om hyperactief gedrag te vertonen.

Hoe anders is de situatie in Australië. Daar is een grote patiëntenorganisatie (13.000 leden) (Food Intolerance Network(AU)), met een zeer actieve Facebook pagina (>19.000 leden) waar bezoekers elkaar informeren. En dat allemaal gesteund door het Royal Prince Alfred Hospital van Sidney.

Omdat de fabrikanten al veel minder kunstmatige, lees met name "AZO-kleurstoffen", toevoegen, is het probleem van de groep kleurstoffen de laatste jaren gelukkig wel veel kleiner geworden: Southampton onderzoek

inhoud

Bron:
[1] J.Kamsteeg, E= Eetbaar?, Alle E-nummers, kunstmatige zoetstoffen en andere geur- en smaakstoffen, Becht 2001.pp. 34-35

Contact
Copyright © VenG 2012-2024
Disclaimer & Privacy
Aanpassingen vinden voortdurend plaats
Bijgewerkt op 16 januari 2024
Techn. realisatie: B. S. & miracom.nl