Huilbaby's, wat moeder eet en lactose-intolerantie

Baby's die onophoudelijk huilen en hun ouders uitputten en zo tot wanhoop drijven.

Direct naar paragraaf:

• • "Gewone" buikkrampjes
• • Wat de moeder eet
• • Lactose-intolerantie
• • Gasvorming in de darmpjes
• • Checklist huilende baby

"Gewone" buikkrampjes

Een veel voorkomend oorzaak zijn de "gewone" darmkrampjes. Misschien gewoon, of beter, veel voorkomend, maar toch zijn ze niet leuk.
Of je borstvoeding geeft of flesvoeding, bijna elke baby heeft in de eerste maanden van zijn leven zo nu en dan last van darmkrampjes. Dat komt doordat het maag-darmkanaal nog niet helemaal is volgroeid. Vaak komen de krampjes een half uur tot anderhalf uur na de voeding. Als ouder voel je je vaak machteloos als je merkt dat je baby darmkrampjes heeft en je niets kunt doen om die krampjes te verlichten.

Hoe herken je darmkrampjes bij je baby? Je zult merken dat je baby voor ieder pijntje een ander huiltje heeft; ook voor darmkrampjes. Als je baby darmkrampjes heeft, is hij vaak ontroostbaar doordat hij veel pijn heeft. Je kindje huilt krachtig en het huilen houdt lang aan. Regelmatig stopt je kindje eventjes met huilen, om vervolgens na een tijdje weer te beginnen. Vaak balt hij zijn vuistjes en trekt hij zijn beentjes op. Of hij strekt zich juist helemaal uit.

Waardoor krijgt je kindje darmkrampjes?
Wat precies de oorzaken zijn van darmkrampjes, is niet bekend. Wel zijn er verschillende factoren die meespelen. Eén daarvan is dat je baby tijdens het eten te veel lucht binnenkrijgt, zonder dat hij boertjes laat. Daardoor komt er te veel lucht in zijn buikje en dat kan pijn veroorzaken. De darmpjes van baby's zijn nl. nog heel nauw. Luchtbellen in een nauw kanaal verhinderen het doorstromen. Als een baby'tje te veel lucht in de darmpjes heeft stroomt het hier ook niet door en dat kan erg hinderlijk zijn. Vandaar ook dat kloppen of masseren om te helpen die lucht naar de uitgang te verplaatsen vaak verlichting kan geven.
Ook kan het zijn dat de darmpjes van je baby te hard moeten werken waardoor de krampjes ontstaan. Een andere oorzaak van de darmkrampjes kan het maag-darmkanaal zijn. Dat is namelijk nog volop in ontwikkeling, waardoor je baby moeite kan hebben met het verteren van de (borst)voeding.  In geval van lucht in de darmpjes is dat soms te zien aan een beetje opgezette buik, vooral aan de rechter kant. Soms hoor je dat ook aan het geluid als je er voorzichtig op klopt. Probeer dan eens het volgende: leg je baby op je schoot met de voetjes naar je buik toe. Klopt dan een poosje (5 tot 10 minuutjes) heel rustig en zachtjes op dat gebied om zo de lucht in beweging te krijgen.

Lees op "allesoverkinderen.nl" meer over darmkrampjes.

Wat de moeder eet. Kruiden en groenten

Als de darmkrampjes niet min of meer regelmatig optreden, maar soms heftig aanwezig zijn en de moeder borstvoeding geeft, moet er ook eens naar worden gekeken wat de moeder gegeten heeft. Zeker kruiden verdienen de aandacht. De site baby-op-komst.nl meldt o.a.:
Gebruik van Venkelthee en andere kruiden:

Het voedingscentrum adviseert voorzichtig te zijn met het gebruik van venkelthee en bepaalde kruiden. In venkel, basilicum, anijs, nootmuskaat, folie, drago, pesto en kaneel komen namelijk van nature de aromastoffen estragol, methyleugenol en safrol voor. Bij dieren blijken deze stoffen schadelijk te zijn. Hoewel onvoldoende bekend is over de risico’s voor de mens, zijn er sterke aanwijzingen voor een schadelijk effect.

WikipediA: Methyleugenol is een chemische stof die in de natuur voorkomt in de etherische olie van een aantal planten waaronder basilicum, nootmuskaat, steranijs en dragon. Methyleugenol wordt gebruikt als smaak- en aromastof in veel voedingswaren zoals gebak (koek), niet-alcoholische dranken, kauwgum, ijscrème, en als aromastof in verschillende cosmetische producten. Het komt ook voor in medicinale kruidenproducten bereid op basis van die kruiden.
(Uit een recent voorbeeld blijkt dat met name nootmuskaat, in verband met buikkrampjes, nogal vervelend kan zijn, waarbij met name de methyleugenol verdacht werd.)

Ook door de moeder gegeten groenten en andere levensmiddelen kunnen bij baby's krampjes veroorzaken zoals: kool, spruitjes, knoflook, peulvruchten, ui, te veel koffie of chocolade.

Lactose-intolerantie

Onderstaande geldt zeker niet voor alle huilbaby's, maar het loont zeker de niet al te grote moeite om uit te sluiten dat het huilen met lactose te maken heeft.
Een ervaringsverhaal

Zij hadden ’n huilbaby, Mick. Uitgeput waren ze door het voortdurend huilen. Geen oog deden ze ‘s nachts dicht. Zo erg, dat toen een vriendin zei: "Zal ik Mick een paar dagen meenemen", ze hem uit wanhoop bijna direct in haar hand gedrukt kreeg. Mick had een probleem bij de bevalling (een keizersnede) opgelopen. Na de bevalling blijkt hij een probleem met één schouder te hebben. Hierdoor lag hij altijd in de dezelfde houding. Hiervoor kreeg hij ook therapie. In zo'n situatie is het moeilijk ouders te overtuigen dat misschien niet alle gedragingen aan deze "blessure" moeten worden toegeschreven.

Het is al weer even geleden, maar de gedachtegang was eenvoudig. Zo'n baby van een aantal maanden eet nog niet zo gevarieerd, sterker nog, Mick kreeg voornamelijk melk. Dat de verdenking dan die richting op ging is niet vreemd natuurlijk. Uiteindelijk, meer uit wanhoop dan overtuiging, is zijn moeder toch begonnen met lactosevrije melk. Binnen enkele dagen was het huilen over.

Waaruit bestond de aanpak: Heel simpel, Mick kreeg geen melkproducten meer waar lactose in zat. Binnen twee weken knapte hij op tot een knuffel van een zuigeling, die het baby plezier was aan te zien. Als dat geen beloning is.

Het probleem bestond uit twee delen: Het vinden van melk zonder lactose, want deze bleek niet zo gemakkelijk te vinden (bestellen bij apotheek) en van de andere producten ook zeker zijn dat er geen lactose in zit.
Welke melk kun je nu nemen. Er zijn twee soorten melk. Melk waar de lactose is uitgehaald en melk waar lactase, het benodigde enzym, aan is toegevoegd. Bij het Voedingscentrum zijn richtlijnen voor hoe om te gaan met lactose-intolerantie. Lactosevrije melk is tegenwoordig gewoon in de supermarkt voorhanden.

Melk kan in zijn algemeenheid twee soorten problemen veroorzaken: Koemelkallergie en lactose-intolerantie. Op koemelkallergie is de “wijk” wel enigszins voorbereid, lactose-intolerantie blijkt heel wat moeilijker te liggen.

Wat is het verschil tussen koemelk allergie en lactose-intolerantie.
In een notendop: In zijn algemeenheid is een allergie een overdreven reactie van het immuunsysteem op in feite ongevaarlijke eiwitten die in de bloedbaan komen. Elke hoeveelheid van het allergeen (deze eiwitten) kan klachten veroorzaken. Om een allergie op te lopen, moet er aan een aantal voorwaarden worden voldaan: erfelijke aanleg, veelvuldig contact met de stof en waarschijnlijk het doormaken van een infectie. Een allergie ontstaat nooit bij het eerste contact met de stof. Meestal pas na langdurigere blootstelling wordt er een bepaald mechanisme in werking gezet, dat bij een volgende blootstelling tot overreactie kan leiden. Een eenmaal opgelopen allergie heeft men meestal voor het leven. Gelukkig schijnt koemelkallergie bij zuigelingen een uitzondering te zijn. Na een aantal jaren goed dieet groeit de peuter er blijkbaar vaak overheen.
Lees hier de uitleg over het verschil tussen intolerantie en allergie

Een intolerantie is het onvermogen van het lichaam om, ten gevolge van het ontbreken van bepaalde enzymen, of het hebben van onvoldoende werkzame enzymen, de ene stof om te zetten in de andere stof. Hierdoor ontstaan tekorten van de andere, of een teveel van de niet omgezette stof. Deze situatie kan tot klachten leiden.
Het is belangrijk dit verschil te onderkennen, want dat leidt tot de conclusie dat om klachtenvrij te zijn bij een allergie het allergeen volledig vermeden dient te worden, terwijl bij een intolerantie altijd sprake is van een bepaalde hoeveelheid van de betrokken stof, die wel verdragen wordt. Dit kan het leven toch een stuk gemakkelijker maken.

Voor een uitgebreidere, maar nog steeds begrijpelijke uitleg over deze twee zaken werd folder 8806 van de Stichting Allergie Informatie geraadpleegd: Koemelkallergie en lactose-intolerantie. Wat feiten uit deze folder: Ongeveer 70 % van de wereldbevolking kan lactose (melksuiker) niet verteren, waardoor klachten optreden. Dit komt in Nederland bij vrijwel alle buitenlandse (adoptiekinderen) kinderen voor. Onder de van oorsprong Nederlandse bevolking is dat zo'n 4,4 procent. Bij de meeste mensen is de hoeveelheid lactase, het enzym dat lactose moet omzetten, kort na de geboorte zeer groot, daarna neemt de lactose activiteit sterk af en bij het bereiken van de volwassen leeftijd is de afbraak van lactose nauwelijks meer mogelijk (minder dan 7%).

Bij de meeste Europeanen echter neemt de hoeveelheid lactase na de geboorte wel iets af, maar blijft daarna volop aanwezig, ook tijdens de volwassenheid tot ongeveer de helft van de waarde bij de geboorte. Bij afwezigheid van voldoende lactase wordt de overgebleven melksuiker door bacteriën in de darmen vergist en produceren daarbij zuren zoals melkzuur, azijnzuur en propionzuur en gassen zoals methaan, koolzuurgas en waterstofgas. Door deze zuren wordt de darm geprikkeld en trekt de darm zich onregelmatig samen. Tevens wordt er meer water vastgehouden. Een opgeblazen gevoel, winderigheid, een luid protesterende darm (borrelingen), een opgezette buik en explosieve buikloop is het gevolg. Vaak ontstaan gasophopingen en kolieken, die zeer pijnlijk kunnen zijn.

In het geval van lactose-intolerantie zijn er meerdere oplossingen: lactosevrije melk of de lactose in de melk omzetten met een tablet dat lactase bevat. Door de omzetting van lactose in suiker wordt de melk na omzetting wel erg zoet.

Vaak zijn de klachten, zoals bij Mick, lang niet zo duidelijk herkenbaar. De enige aanwijzing voor lactose-intolerantie bij Mick bestond uit het feit dat hij een poosje na het eten altijd begon te huilen.
Aan de ene kant lijkt dit wel erg weinig om een dieet te starten, maar als de problemen groot zijn en het dieet zo gemakkelijk is uit te voeren en de winsten bovendien zo groot kunnen zijn, is het eigenlijk onbegrijpelijk dat in het verleden de zuigelingenbegeleiding hier zo weinig aandacht aan besteedde. Sterker nog, in het bovenstaande geval heeft de moeder moeten praten als Brugman om medewerking te verkrijgen.

Middelen tegen gasvorming in de darmpjes

Er zijn middelen die je aan een baby's kunt geven als ze hinder hebben van lucht in de darmpjes. In feite zijn het antischuimmiddelen en wordt zo ook veelvuldig toegepast (E900 bv.).
Weet echter dat sommige op basis van siliconen zijn. Het hoofdbestanddeel is dan vaak een mengsel van simethicone en polydimethylsiloxane. (en bevat 38% polydimethylsiloxane = siliconen)
Hier wat over de : werkzaamheid.
Als je in de media leest en hoort over de problemen die lekkende borstprothesen bij volwassenen kunnen geven, kun je je in alle ernst afvragen of je ook siliconen bevattende middelen aan je gevoelige baby zou moeten geven! Waarschijnlijk weten de meeste moeders niet dat deze middelen soms siliconen bevatten.

Ten slotte

Vaak hoor je opmerkingen in de trant van: "Baby's mogen toch gerust huilen en kinderen mogen toch gerust lastig zijn!". Het antwoord is dan steevast een wedervraag: "Ja, dat klopt, maar vindt u dan dat baby's moeten huilen en dat kinderen lastig moeten zijn?"
De waarheid ligt vaak in het midden: meestal huilen baby’s omdat ze alleen maar honger hebben, darmkrampjes hebben of een schone luier willen. En soms, heel soms, blijft de baby huilen omdat hij, ondanks zijn standaard hoeveelheid voeding, nog steeds honger heeft zonder dat iemand dat in de gaten heeft. Niet ieder individu gaat echter even efficiënt met zijn voeding om. Een enkele keer moet je gewoon eens proberen of enkele cc's meer wél tot een verzadigd gevoel en daarmee tot een tevreden baby leidt.

Soms hoor je dat je baby wat zeurend huilt. Je herkent dat je baby moe is, maar toch kan het de slaap niet vatten. Probeer dan je baby eens heel licht in te bakeren. Ook volwassenen voelen zich immers vaak prettiger in bed als zij een deken op zich voelen. Lees hier meer over inbakeren.

In zijn algemeenheid zijn kinderen soms gewoon lastig, of juister gezegd, vinden ouders dat hun kinderen soms lastig zijn. Er kunnen echter wel degelijk heel andere zaken aan de hand zijn. Daarom is het altijd goed om te proberen de werkelijke oorzaak te vinden en dan pas daarop aangepaste maatregelen te nemen. Het samenspel tussen het intuïtie van de moeder en de kennis van de (kinder)arts zijn erg belangrijk. Vaak echter is e.e.a. onschuldig en zal het de ene keer dit en de andere keer dat zijn.

Contact
Copyright © VenG 2012-2020
Disclaimer & Privacy

Aanpassingen vinden voortdurend plaats
Bijgewerkt op 4 januari 2020
Techn. realisatie: B. S. & miracom.nl