Huilbaby's, wat moeder eet en lactose-intolerantie
Baby's die onophoudelijk huilen en hun ouders uitputten en zo tot wanhoop drijven.
HIGH LIGHTS:
- Huilen bij baby's kan vele oorzaken hebben
- Meestal zijn de oorzaken onschuldig of van voorbijgaande aard
- Aan sommige oorzaken kun je als ouder iets doen
- Het is telkens weer uitvinden wat nu weer de oorzaak is
- Lactose of kruiden kunnen ook de oorzaak zijn
- "Kloppen" of masseren wil wel eens verlichten
Direct naar paragraaf:
"Gewone" buikkrampjes
Een veel voorkomend oorzaak zijn de "gewone" darmkrampjes. Misschien gewoon, of
beter, veel voorkomend, maar toch zijn ze niet leuk.
Of je borstvoeding geeft of flesvoeding, bijna elke baby heeft in de eerste maanden
van zijn leven zo nu en dan last van darmkrampjes. Dat komt doordat het maag-darmkanaal
nog niet helemaal is volgroeid. Vaak komen de krampjes een half uur tot anderhalf
uur na de voeding. Als ouder voel je je vaak machteloos als je merkt dat je baby
darmkrampjes heeft en je niets kunt doen om die krampjes te verlichten.
Hoe herken je darmkrampjes bij je baby? Je zult merken dat je baby voor ieder pijntje
een ander huiltje heeft; ook voor darmkrampjes. Als je baby darmkrampjes heeft,
is hij vaak ontroostbaar doordat hij veel pijn heeft. Je kindje huilt krachtig en
het huilen houdt lang aan. Regelmatig stopt je kindje eventjes met huilen, om vervolgens
na een tijdje weer te beginnen. Vaak balt hij zijn vuistjes en trekt hij zijn beentjes
op. Of hij strekt zich juist helemaal uit.
Waardoor krijgt je kindje darmkrampjes?
Wat precies de oorzaken zijn van darmkrampjes, is niet bekend. Wel zijn er verschillende
factoren die meespelen. Eén daarvan is dat je baby tijdens het eten te veel lucht
binnenkrijgt, zonder dat hij boertjes laat. Daardoor komt er te veel lucht in zijn
buikje en dat kan pijn veroorzaken. De darmpjes van baby's zijn nl. nog heel nauw.
Luchtbellen in een nauw kanaal verhinderen het doorstromen. Als een baby'tje te
veel lucht in de darmpjes heeft stroomt het hier ook niet door en dat kan erg hinderlijk
zijn. Vandaar ook dat kloppen of masseren om te helpen die lucht naar de uitgang
te verplaatsen vaak verlichting kan geven.
Ook kan het zijn dat de darmpjes van je baby te hard moeten werken waardoor de krampjes
ontstaan. Een andere oorzaak van de darmkrampjes kan het maag-darmkanaal zijn. Dat
is namelijk nog volop in ontwikkeling, waardoor je baby moeite kan hebben met het
verteren van de (borst)voeding. In geval van lucht in de darmpjes is dat soms
te zien aan een beetje opgezette buik, vooral aan de rechter kant. Soms hoor je
dat ook aan het geluid als je er voorzichtig op klopt. Probeer dan eens het volgende:
leg je baby op je schoot met de voetjes naar je buik toe. Klopt dan een poosje (5
tot 10 minuutjes) heel rustig en zachtjes op dat gebied om zo de lucht in beweging
te krijgen.
Lees op
"allesoverkinderen.nl" meer over darmkrampjes.
Wat de moeder eet. Kruiden en groenten
Als de darmkrampjes niet min of meer regelmatig optreden, maar soms heftig aanwezig
zijn en de moeder borstvoeding geeft, moet er ook eens naar worden gekeken wat de
moeder gegeten heeft. Zeker kruiden verdienen de aandacht. De site
baby-op-komst.nl meldt o.a.:
Gebruik van Venkelthee en andere kruiden:
Het voedingscentrum adviseert voorzichtig te zijn met het gebruik van venkelthee
en bepaalde kruiden. In venkel, basilicum, anijs, nootmuskaat, folie, drago, pesto
en kaneel komen namelijk van nature de aromastoffen estragol, methyleugenol en safrol
voor. Bij dieren blijken deze stoffen schadelijk te zijn. Hoewel onvoldoende bekend
is over de risico’s voor de mens, zijn er sterke aanwijzingen voor een schadelijk
effect.
Diverse kruiden en specerijen
WikipediA: Methyleugenol is een chemische stof die in de natuur voorkomt in de etherische
olie van een aantal planten waaronder basilicum, nootmuskaat, steranijs en dragon.
Methyleugenol wordt gebruikt als smaak- en aromastof in veel voedingswaren zoals
gebak (koek), niet-alcoholische dranken, kauwgum, ijscrème, en als aromastof in
verschillende cosmetische producten. Het komt ook voor in medicinale kruidenproducten
bereid op basis van die kruiden.
(Uit een recent voorbeeld blijkt dat met name nootmuskaat, in verband met buikkrampjes,
nogal vervelend kan zijn, waarbij met name de methyleugenol verdacht werd.)
BOX 1: Een ervaringsverhaal
We hebben een zoontje van 6 maanden. Hij is heel vriendelijk en tevreden. Hij krijgt
borstvoeding en dat loopt erg goed.
Toen ons zoontje nog geen 2 weken oud was, begon hij ineens echt heel erg te huilen.
Hij was ontroostbaar. Wandelen, speentjes, op de arm, knuffelen, in bad, kruiken…
niets mocht baten. Hij was werkelijk op geen enkele manier stil te krijgen. Hij
schreeuwde zijn keeltje schor, kneep zo hard in zijn vuistjes dat ze er wit van
werden en trappelde hard en driftig met zijn beentjes. We waren wanhopig en gefrustreerd.
Waarom had ons zoontje zo’n pijn? Zo kenden we hem helemaal niet. Dit hield een
avond, nacht en ochtend aan. Daarna werd het weer wat minder. Erg typisch vonden
wij. Dan ging het weer dagen goed.
Op de site
baby-op-komst.nl las ik over kruiden.
Sceptisch als ik was, ging ik toch nadenken over wat ik gegeten had en of daar een
oorzaak kon liggen. Ik kwam uit bij de nootmuskaat en die liet ik toen toch maar
uit mijn voeding weg. Vervolgens ging het weer heel goed. Tot ik bij de winkel een
miniportie stamppot met een theelepeltje jus proefde. Wéér was hij ontroostbaar
en huilde tranen met tuiten. Uit de ingrediënten bleek inderdaad dat er nootmuskaat
in zat. Daarna ging het nog maar 1 keer mis… Bij een plak peperkoek. Die zit natuurlijk
ook vol met kruiden en specerijen.
Voor mij dus geen toeval meer! Ik ben ervan overtuigd, dat als we dit niet hadden
ontdekt, mijn baby echt de ‘diagnose’ huilbaby zou hebben gekregen. Ik was verbaasd
dat nootmuskaat in zoveel producten zit. Het zit bv. standaard in de gehaktkruiden:
Een eenvoudige gehaktbal, sausje of jus, frikadel of kant-en-klaar kookpakket kan
ik dus echt niet eten, iets wat voor veel mensen tot de dagelijkse maaltijd behoort.
Ook door de moeder gegeten groenten en andere levensmiddelen kunnen bij baby's krampjes
veroorzaken zoals: kool, spruitjes, knoflook, peulvruchten, ui, te veel koffie of
chocolade.
Lactose-intolerantie
Onderstaande geldt zeker niet voor alle huilbaby's, maar het loont zeker de niet
al te grote moeite om uit te sluiten dat het huilen met lactose te maken heeft.
Een ervaringsverhaal
Zij hadden ’n huilbaby, Mick. Uitgeput waren ze door het voortdurend huilen. Geen
oog deden ze ‘s nachts dicht. Zo erg, dat toen een vriendin zei: "Zal ik Mick een
paar dagen meenemen", ze hem uit wanhoop bijna direct in haar hand gedrukt kreeg.
Mick had een probleem bij de bevalling (een keizersnede) opgelopen. Na de bevalling
blijkt hij een probleem met één schouder te hebben. Hierdoor lag hij altijd in de
dezelfde houding. Hiervoor kreeg hij ook therapie. In zo'n situatie is het moeilijk
ouders te overtuigen dat misschien niet alle gedragingen aan deze "blessure" moeten
worden toegeschreven.
Het is al weer even geleden, maar de gedachtegang was eenvoudig. Zo'n baby van een
aantal maanden eet nog niet zo gevarieerd, sterker nog, Mick kreeg voornamelijk
melk. Dat de verdenking dan die richting op ging is niet vreemd natuurlijk. Uiteindelijk,
meer uit wanhoop dan overtuiging, is zijn moeder toch begonnen met lactosevrije
melk. Binnen enkele dagen was het huilen over.
Waaruit bestond de aanpak: Heel simpel, Mick kreeg geen melkproducten meer waar
lactose in zat. Binnen twee weken knapte hij op tot een knuffel van een zuigeling,
die het baby plezier was aan te zien. Als dat geen beloning is.
Het probleem bestond uit twee delen: Het vinden van melk zonder lactose, want deze
bleek niet zo gemakkelijk te vinden (bestellen bij apotheek) en van de andere producten
ook zeker zijn dat er geen lactose in zit.
Welke melk kun je nu nemen. Er zijn twee soorten melk. Melk waar de lactose is uitgehaald
en melk waar lactase, het benodigde enzym, aan is toegevoegd. Bij het
Voedingscentrum
zijn
richtlijnen voor hoe om te gaan met lactose-intolerantie. Lactosevrije
melk is tegenwoordig gewoon in de supermarkt voorhanden.
Melk
Melk kan in zijn algemeenheid twee soorten problemen veroorzaken: Koemelkallergie
en lactose-intolerantie. Op koemelkallergie is de “wijk” wel enigszins voorbereid,
lactose-intolerantie blijkt heel wat moeilijker te liggen.
Wat is het verschil tussen koemelk allergie en lactose-intolerantie.
In een notendop: In zijn algemeenheid is een allergie een overdreven reactie van
het immuunsysteem op in feite ongevaarlijke eiwitten die in de bloedbaan komen.
Elke hoeveelheid van het allergeen (deze eiwitten) kan klachten veroorzaken. Om
een allergie op te lopen, moet er aan een aantal voorwaarden worden voldaan: erfelijke
aanleg, veelvuldig contact met de stof en waarschijnlijk het doormaken van een infectie.
Een allergie ontstaat nooit bij het eerste contact met de stof. Meestal pas na langdurigere
blootstelling wordt er een bepaald mechanisme in werking gezet, dat bij een volgende
blootstelling tot overreactie kan leiden. Een eenmaal opgelopen allergie heeft men
meestal voor het leven. Gelukkig schijnt koemelkallergie bij zuigelingen een uitzondering
te zijn. Na een aantal jaren goed dieet groeit de peuter er blijkbaar vaak overheen.
Lees hier de uitleg over het verschil tussen
intolerantie en allergie
Een intolerantie is het onvermogen van het lichaam om, ten gevolge van het ontbreken
van bepaalde enzymen, of het hebben van onvoldoende werkzame enzymen, de ene stof
om te zetten in de andere stof. Hierdoor ontstaan tekorten van de andere, of een
teveel van de niet omgezette stof. Deze situatie kan tot klachten leiden.
Het is belangrijk dit verschil te onderkennen, want dat leidt tot de conclusie dat
om klachtenvrij te zijn bij een allergie het allergeen volledig vermeden dient te
worden, terwijl bij een intolerantie altijd sprake is van een bepaalde hoeveelheid
van de betrokken stof, die wel verdragen wordt. Dit kan het leven toch een stuk
gemakkelijker maken.
Voor een uitgebreidere, maar nog steeds begrijpelijke uitleg over deze twee zaken
werd folder 8806 van de Stichting Allergie Informatie geraadpleegd: Koemelkallergie
en lactose-intolerantie. Wat feiten uit deze folder: Ongeveer 70 % van de wereldbevolking
kan lactose (melksuiker) niet verteren, waardoor klachten optreden. Dit komt in
Nederland bij vrijwel alle buitenlandse (adoptiekinderen) kinderen voor. Onder de
van oorsprong Nederlandse bevolking is dat zo'n 4,4 procent. Bij de meeste mensen
is de hoeveelheid lactase, het enzym dat lactose moet omzetten, kort na de geboorte
zeer groot, daarna neemt de lactose activiteit sterk af en bij het bereiken van de
volwassen leeftijd is de afbraak van lactose nauwelijks meer mogelijk (minder dan
7%).
Bij de meeste Europeanen echter neemt de hoeveelheid lactase na de geboorte wel
iets af, maar blijft daarna volop aanwezig, ook tijdens de volwassenheid tot ongeveer
de helft van de waarde bij de geboorte. Bij afwezigheid van voldoende lactase wordt
de overgebleven melksuiker door bacteriën in de darmen vergist en produceren daarbij
zuren zoals melkzuur, azijnzuur en propionzuur en gassen zoals methaan, koolzuurgas
en waterstofgas. Door deze zuren wordt de darm geprikkeld en trekt de darm zich
onregelmatig samen. Tevens wordt er meer water vastgehouden. Een opgeblazen gevoel,
winderigheid, een luid protesterende darm (borrelingen), een opgezette buik en explosieve
buikloop is het gevolg. Vaak ontstaan gasophopingen en kolieken, die zeer pijnlijk
kunnen zijn.
In het geval van lactose-intolerantie zijn er meerdere oplossingen: lactosevrije
melk of de lactose in de melk omzetten met een tablet dat lactase bevat. Door de
omzetting van lactose in suiker wordt de melk na omzetting wel erg zoet.
LIJST LACTOSEVRIJE MELK
Het kost best even tijd om geschikte lactosevrije melk te vinden. Daarom hier een
lijstje met
lactosevrije melk
Vaak zijn de klachten, zoals bij Mick, lang niet zo duidelijk herkenbaar. De enige
aanwijzing voor lactose-intolerantie bij Mick bestond uit het feit dat hij een poosje
na het eten altijd begon te huilen.
Aan de ene kant lijkt dit wel erg weinig om een dieet te starten, maar als de problemen
groot zijn en het dieet zo gemakkelijk is uit te voeren en de winsten bovendien
zo groot kunnen zijn, is het eigenlijk onbegrijpelijk dat in het verleden de zuigelingenbegeleiding
hier zo weinig aandacht aan besteedde. Sterker nog, in het bovenstaande geval heeft
de moeder moeten praten als Brugman om medewerking te verkrijgen.
Middelen tegen gasvorming in de darmpjes
Er zijn middelen die je aan een baby's kunt geven als ze hinder hebben van lucht
in de darmpjes. In feite zijn het antischuimmiddelen en wordt zo ook veelvuldig
toegepast (E900 bv.).
Weet echter dat sommige op basis van siliconen zijn. Het hoofdbestanddeel is dan
vaak een mengsel van simethicone en polydimethylsiloxane. (en bevat 38% polydimethylsiloxane
= siliconen)
Hier wat over de : werkzaamheid.
Als je in de media leest en hoort over de problemen die lekkende borstprothesen
bij volwassenen kunnen geven, kun je je in alle ernst afvragen of je ook siliconen
bevattende middelen aan je gevoelige baby zou moeten geven! Waarschijnlijk weten
de meeste moeders niet dat deze middelen soms siliconen bevatten.
Ten slotte
Vaak hoor je opmerkingen in de trant van: "Baby's mogen toch gerust huilen en kinderen
mogen toch gerust lastig zijn!". Het antwoord is dan steevast een wedervraag: "Ja,
dat klopt, maar vindt u dan dat baby's moeten huilen en dat kinderen lastig moeten
zijn?"
De waarheid ligt vaak in het midden: meestal huilen baby’s omdat ze alleen maar
honger hebben, darmkrampjes hebben of een schone luier willen. En soms, heel soms,
blijft de baby huilen omdat hij, ondanks zijn standaard hoeveelheid voeding, nog
steeds honger heeft zonder dat iemand dat in de gaten heeft. Niet ieder individu
gaat echter even efficiënt met zijn voeding om. Een enkele keer moet je gewoon eens
proberen of enkele cc's meer wél tot een verzadigd gevoel en daarmee tot een tevreden
baby leidt.
Soms hoor je dat je baby wat zeurend huilt. Je herkent dat je baby moe is, maar
toch kan het de slaap niet vatten. Probeer dan je baby eens heel licht in te bakeren.
Ook volwassenen voelen zich immers vaak prettiger in bed als zij een deken op zich
voelen. Lees hier meer over
inbakeren.
In zijn algemeenheid zijn kinderen soms gewoon lastig, of juister gezegd, vinden
ouders dat hun kinderen soms lastig zijn. Er kunnen echter wel degelijk heel andere
zaken aan de hand zijn. Daarom is het altijd goed om te proberen de werkelijke oorzaak
te vinden en dan pas daarop aangepaste maatregelen te nemen. Het samenspel tussen
het intuïtie van de moeder en de kennis van de (kinder)arts zijn erg belangrijk.
Vaak echter is e.e.a. onschuldig en zal het de ene keer dit en de andere keer dat
zijn.
BOX 2: "CHECKLIST" HUILENDE BABY:
Telkens als je baby huilt zul je even vlug in je hoofd het hele rijtje na moeten
gaan om te proberen te ontdekken wat er aan de hand kan zijn. Als ouder zul je al
snel door hebben waar meestal de oorzaak ligt. Je leert immers je kind kennen:
- Honger
- Boertjes
- Lucht in de darmpjes/krampjes
- Vuile luier
- Iets gegeten (of bij borstvoeding de moeder) dat niet wordt verdragen
- Moe
- Even geknuffeld willen worden
- Moeite met poepen
- Geschrokken
- Ergens pijn
- Ziek